خاطرات یک دانشجو

!!بی مقدمه
نوشتن از ترم آخر خیلی سخته. یا از خاطرات این 4 سال. چهار سالی که با همه شادیها و غمهاش پر از خاطره بود. ما بازمانده های ورودی 79 اکثراً این ترم آخریه که تو دانشگاهیم و این روزای آخر خیلی دلگیره. یه سری از بچه ها که فارغ التحصیل شدن یا رفتن سر کار یا تو خونه در جستجوی کار! بعضی ها با اعزام 3 آبان رفتن سربازی و بعضی ها هم با اعزام 2 دی میرن. بچه درسخون ها هم از فرصتشون استفاده می کنن و خودشونو واسه کنکور فوق آماده می کنن. جشن فارغ التحصیلی ما هم با تمام سر و صدایی که انجمن مهندسی صنایع راه انداخت بر گزار نشد و همه تو خماریش موندن. (البته بجز گروه کامپیوتر و صنایع انگار کسی به فکر همچین جشنی نبود چون بعد از کلی اطلاع رسانی نماینده های گروههای دیگه اصلاً برای جلسات هماهنگی حاضر نشدن و نماینده های این دوتا گروه هم بی خیال ماجرا شدن!) تا حالا هیچ جشنی توی دانشکده فنی برگزار نشده. امیدوارم که ورودی های بعد از ما بتونن جشن فارغ التحصیلی بگیرن و جای ما رو هم خالی کنن. وقتی یاد روزای اول می افتم خیلی دلم میگیره روزهای شروع آشنایی با محیط و بچه ها. همه مون یه جورایی خیلی بچه بودیم. چقدر همه چی تازه و جذاب بود. ترمهای اول که اسم همو بلد نبودیم و برای هم اسم های مستعار می ذاشتیم!!چه اسمهایی ام! یادش بخیر!!کی می تونه حدس بزنه که زلزله اسم کی بود یا یوگی و دوستان!کیا بودن و ...(اصرار نکنید نمی گم !) سر کلاس فیزیک1 ترم 2 استاد ابراهیم زاده چه خاطره هایی داشتیم. مثال سورتمه! خسته نباشیدهای بی موقع!شیطنتهای سر کلاس! ترم یک کلاس ریاضی پیش استاد مزدارانی! چه شوخیها و چه شیطنتهایی به یاد موندنی ای!حتی نتونستیم امتحان میان ترم رو کنسل کنیم! کی یادشه بالاترین نمره رو هم بین اون همه مدعی گردن کلفت کی گرفت ؟! کلاس ادبیات که اسم استادش یادم نیست اما درس کرمعلی رو یادمه !کلاس زبان عمومی اسم اون استاد رو هم یادم نیست اما قصه های فتح ا... معمولا بعد از زنگ تفریح رو تخته بود. نویسنده خوش ذوقی داشت و داستان جالبی بود !بازم ترم 2 کلاس معارف1 استاد محمدی فیروز و جمع بچه های ردیف آخر و روزنامه خوندن و گیم بازی کردن مون!!چقدر استاد دلش می خواست منو از کلاس بیرون کنه ! کلاس ریاضی 1 استاد چلویان هم یادش بخیر اوایل چقدر بی حال بود اما اواخر...! ترم 2 تقریبا همه باهم خوب بودن. از ترم سه بود که اکیپها مشخص شد و فاصله ها بیشتر!هیچ وقت نتونستیم همکلاسی های خوبی واسه هم باشیم و دوستهای خوب! هیچوقت همه با هم خوب نبودیم. چه قدر زیرآب زنی!! چقدر حرف پشت سر هم! چرا داستان ورودی های ما مثل یه بازی بزرگ بود و همه می خواستن هم دیگه رو بازی بدن، نمی دونم! اما اینو میدونم آخرش همه بازنده شدیم. سالهای خوب دانشکده و جوونی مون می تونست در کنار هم قشنگ تر از این باشه! اما... بی خیال بازم بد نبود. تو این مدت هم بودن کسایی که خوب بودن و صادق و یه چندتایی هم عاشق!! این قسمت اول خاطرات خانم م .ح هست

که به دلیل طولانی بون و جذابیت اون می خوام 5 قسمتش کنم

منتظر قسمت های بعدی باشید

...این خاطرات ادامه دارد